Tuesday, January 29, 2013

อย่าลืมบุญคุณคน


สวัสดีครับกันอีกครั้ง วันนี้ผมจะมาเล่าเรื่อง "อย่าลืมบุญคุณ" ผมก็เป็นวิศวกร ได้มีโอกาสเจอบุคคลที่ได้ช่วยเหลือเรื่องการงานและช่วยชีวิต เมื่อประมาณ 3 ปีที่แล้วผมได้ไปทำงานส่วนตัว ณ ที่แห่งหนึ่งในจังหวัด ปทุมธานี ผมทำหน้าคุมงานและช่วยงานไปด้วย ประมาณช่วงบ่ายโมงผมก็รู้สึกเหนื่อยและได้เข้าไปพักห้องเก็บของ ณ บริเวณ ระหว่างนั้นเจ้าของบ้านซึ่งเป็นคุณหมอได้เข้ามาเจอผมพอดี โชคดีที่ท่านมีเมตตาวัดชีพจรของผม และได้บอกผมว่าชีพจรผมอ่อนมาไม่สามารถวัดได้ จึงให้พี่ช่างที่มาด้วยกันช่วยไปส่งผมไปที่โรงพยาบาลเพื่อรักษาตัวโดยด่วน คุณหมอจะไปเยี่ยมผมที่โรงพยาบาลแต่ผมได้ออกมาก่อนเพื่อมารักษาตัวต่อที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งซึ่งค่ารักษาไม่แพงมากจนออกจากโรงพยาบาล จากเรื่องที่กล่าวมา มีผู้มีบุคุณกับผมจำนวน 2 ท่าน คือ ท่านแรก คุณหมอ (เจ้าของบ้าน) และท่านที่สองคือ พี่ช่างที่ได้ช่วยผมไปส่งที่โรงพยาบาลอย่างเร่งด่วน ไม่อย่างนั้นผมอาจจะไม่ได้มาเขียนให้ท่านผู้อ่านในวันนี้

เรื่องถัดมาก็คือ หลังจากที่ผมออกจากโรงพยาบาลผมก็วางแผนหางานทำแต่ก็ยังไม่มีงานทำในออฟฟิสก็เลยทำงานแบบฟรีแลนซ์ ผมทำงานไม่เกี่ยง พอดีผมได้ไปรับเหมางานปรับปรุงบ้านลูกค้าท่านหนึ่งและประสบผมสำเร็จก็ดีใจว่าคงจะสามารถทำงานนี้ได้เป็นอย่างดี ก็เลยรับงานต่อไป แต่คราวนี้พลาดครับโดนโกงครับ ก็เลยแย่มาก ๆ เลย ซึ่งตอนนี้ผมก็แต่งงานมาแล้วนะครับ มีลูก 1 คน ผมเครียดมากเลยไม่รู้จะทำอย่างไร พอดีนึกขึ้นได้ว่าเคยไปทำงานร่วมกับลูกค้าเก่ามาก่อนแต่ผมก็เคารพท่านและเรียกท่านทุกครั้งว่าคุณอา นั้นเลยเป็นเหตุให้ผมรีบไปหาคุณอาท่านี้และพูดกับท่านว่า คุณอาครับ ของานทำได้ไหมครับ คุณอาบอกว่า มาสิกำลังอยากได้คนทำงานอยู่พอดี ผมดีใจมากขอบคุณอาที่หใ้โอกาสผมและผมก็คิดว่าคุณอาซึ่งตอนนี้กลายมาเป็นเจ้านายผมเรียบร้อยแล้ว คุณอาก็เป็นท่านหนึ่่งที่ผมเคารพและยกย่องเป็นผู้มีบุญคุณกับผมและครอบครัวผมมากที่สุด ขอขอบคุณคุณอีกครั้งครับ ซึ่งบุคคลสุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุดที่มีบุญคุณท่วมหัวผมมากที่สุดนั้นก็คือ คุณแม่ ครับ ผมก็สุขภาพก็ไม่ดีเท่าไรหวังว่าถ้าผมไม่เป็นไรไปก่อนก็จะคอยดูแลท่านและครอบครัวของตนเองอย่างเต็มที่ตามที่กำลังจะอำนวย แต่ถ้าผมบุญไม่พอผมก็ขอไปตอบแทนในชาติต่อไปก็แล้วกันครับ

บุคคลที่ผมกล่าวถึงทั้งหมดนี้ คือบุคคลที่ผมจะเชิดชูและรักเคารพตลอดไป ท่านผู้อ่านละครับ ใครทำอะไรให้แม้ช่วยเหลือเพียงเล็กน้อยแต่ถ้าสิ่งนั้นสามารถช่วยเหลือท่านหรือครอบครัวท่านได้ก็จงอย่าอายไปเลยครับที่จะตอบแทนบุญคุณของคนที่ช่วยเหลือท่านไม่ว่าจะมากหรือน้อยก็ตาม.